آرزوی شهادت
گاهی و شاید خیلی وقت ها
مثل امشب
دل مرگ می خواهد
اما در اصل شهادت
شهادتی که خدا حاجتم را بدهد
و با مرگم اطرافیانم کمی به خود بیایند
چشمشان باز شود
بفهمند راه را اشتباه رفته اند
بفهمند آنها هستند که مسیرشان اشتباه است
اما همیشه مسیر مرا اشتباهی دیدند
دلم می خواهد بفهمند
اما دیگر من نباشم
و پشیمان بشوند از اینکه
همش با حرف ها و بی احترامی به اعتقادهایم
دلم را شکستن
خردم کردن
مرا هر دفعه بیشتر
به سراغ پیله ی تنهایی خویش راهی کردن
دلم می خواهد حسرت بخورند
که کاش می ذاشتیم
او هم حرف بزند
از اعتقادش دفاع کند
نه اینکه با عصبانیت و جبهه گیری
او را همیشه مجبور به سکوت کردیم ...
دلم رفتن می خواهد
اما ...
فقط پسر قشنگم که الان در بغلم
با آرامش خوابیده
و هروقت چیزی می خواد
به زبون بچگانه اش "ماما" می گوید
و دل من سرشار از عشق می کند
و جنینی که در شکم دارم
به قول قدیمی ها
دست و پایم را برای التماس به خدا
برای زودتر برآورده شدن حاجتم بسته اند...
حتی گاهی دلم می خواهد
با این دو پاره ی تنم
از این دنیا بروم
تا نگران این دو نباشم که بی مادر بخواهند بزرگ شوند ...
خدایا می دانی نیتم ناشکری نیست
فقط مثل خیلی از وقت ها
دلم از عزیزانم ! شکسته و گرفته
فقط به خاطر بی احترامی به اعتقادهایم
که همیشه خود را عقل کل می دانند....
و مرا نادان ....
و تو را شکر می گویم
برای همه ی نعمت هایت
و یکی از این نعمت ها
خانواده ی همسرم هست
که اعتقادهایمان با هم در یک سو هست
و از در کنارشان بودن عذاب نمی کشم
و مهربان هستن و
دوستشان دارم
و باز هم شکرت
برای همسری مهربان و خوب داشتن
برای دو فرزندی که به ما عطا کردی
و با اینکه لیاقتش را ندارم
بهم اجازه دادی مادر باشم ...
ممنونم خداجونم
و ازت می خوام
همه ی اونایی که آرزو دارن
مادر شوند را
زودتر به آرزویشان برسانی
الحمدلله رب العالمین
اللهم عجل لولیک الفرج
