شنبه, ۱۳ دی ۱۳۹۳، ۰۷:۳۱ ب.ظ
فراموشی...
بسمه تعالی
در کلاس می گفتند
ماه ربیع الاول اومده
هرکی نخنده تنبله ...
با شنیدن این شعر چشمان الهام
به من خیره می شد
به منی که یا سرم را پایین می انداختم
یا ........
می داند دل خوشی از این ماه ندارم
البته خودش هم دل خوشی نداره
دردیست مشترک است بین همه
اما انگار همه در تلاش اند برای
به تاخیر انداختن این غم
تا رسیدن فاطمیه ....
داریم با این خنده های الکی خود را گول می زنیم
این روز و شب ها پر از درد است
نمی دانم چرا می خواهیم
خود را بی خیال نشون بدیم
آخر این غم فاش می شود
می دانم به زودی این غم فاش می شود .........
