بسمه تعالی
به ما یاد دادند که در هر حالی ، خوب یا بد شکر خدا را به جا بیاوریم ...
و من یاد گرفته ام هر کس از من پرسید "خوبی؟" فقط بگم شکر خدا ...
زیرا که : "خوبی؟" گاه با تمام تکراری بودنش غوغا می کند و در جوابش می توان بزرگترین دروغ را گفت :"خوبم!"
و اینگونه من از این دروغ فاصله گرفته ام ...
بسمه تعالی
چه دردیست در میان جمع بودن ولی در گوشه ای تنها نشستن
برای دیگران چون کوه بودن ولی در چشم خود آرام شکستن ...........
بعدا نوشت : و چه سخت است احساس کنی کم آورده ای و زود به زود از درون می شکنی...
و چه سخت تر است خود را محکم نگه داشتن در مقابل دیگران ...
و تمام تلاشت را کنی تا در جلوی دیدگان دیگران نشکنی ...
بسمه تعالی
سه شنبه شب تو مسجد جمکران وقتی مداح در بین دعای توسل روضه خواند و از حضرت زهرا (س) و شفاعت کردن ایشان در روز محشر می گفت ، با خود که فکر می کردم می ترسیدم ، می ترسم از روزی که ...(جرات نوشتنش رو هم ندارم)
به ظهور امام زمان (عج) فکر کردم و به یاد روایاتی ... در میان گریه از خدا خواستم که زبونم هزار بار لال خواست روزی برسه که بخوام وقتی آقا اومد در جبهه مقاش باشم خدایا زودتر منو بکش ولی اون روز رو نبینم ..................
بسمه تعالی
برام وداع با حرم خیلی سخت بود ، انگار هربار که می رم ، وقت جدا شدن بیشتر بهم سخت می گذره ... لحظه ی آخر از مقابل چشمام دور نمی شه ، رو به روی گنبدش ایستاده بودم (همین جایی که عکسش رو گذاشتم) و گریه می کردم ... اون لحظه دلم می خواست میمردم ولی از حرمش بیرون نمی اومدم ، حس خوبی نبود حس جدایی ... درمونده فقط گریه می کردم و با حسرت صحنش رو نگاه می کردم .........
اینجا شهر مشهد است ... نہ اینجا شهر امام رضاست... باید چکار کنم، دلم نمی خواهد از حرمش تکان بخورم ، اینجا آرامش دارم ، احساس تنهایی نمی کنم ...
اینجا ، اینجا کعبه ی قلب من است ...
بالاخرہ دارہ یکی از انتظارهایم تمام می شود ... در قطار نشستہ ام و بہ جادہ چشم دوختہ ام و ساعت های آخر را دارم تحمل می کنم تا چشمانم بہ دیدن گنبد طلای امام رضایم(ع) روشن شود ...
هنوز هم وقتی سرخاکتون می یام اولش وقتی برای آقاجون فاتحہ می خونم ، یادم می رہ اونجا خانہ ی تو هم شدہ و باید دوتا فاتحہ بخونم ...
راستی فراموش کردم تو این یک سال و سہ ماهی کہ رفتی بهت بگم ، عزیزم خانہ ی نو مبارک ...!😭😭😭
بسمه تعالی
دیروز تو جشن میلاد امام رضا (ع) خانم سیاوشی حالش خوب نبود و گفته بود امروز شعری نیاورده بخونه ، داشتم با خودم می گفتم حیف شد روز به این بزرگی قرار نیست مولودی ناد علی رو بخونه ...
اما آخر مجلس ، بعد از خواندن مولودی توسط خانم مداحی ، دلش طاقت نیاورد و اومد کمی برای امام رضا (ع) و بعد هم شعر ناد علی و ذکر علی علی رو خوند ... وقتی بهش گفتم ناامید شده بودم امروز این شعر رو بخونی می گفت فقط به خاطر همین اومدم ...
ان شاء الله به حق همین ذکر علی علی که می گیره هرچی از خدا می خواد بهش بده ...
